Upadłość konsumencka dłużnika przebywającego za granicą budzi wiele wątpliwości. W Internecie krąży bowiem miele mitów i półprawd na ten temat, wynikających często z błędnego rozumienia przepisów Prawa upadłościowego, które posługują się pojęciami niezrozumiałymi dla przeciętnego Kowalskiego.

Spis treści:

  1. Upadłość konsumencka dłużnika przebywającego za granicą
  2. Ośrodek podstawowej działalności
  3. Miejsce zamieszkania Dłużnika
  4. Zamiar stałego pobytu
  5. Faktyczne przebywanie
  6. Główny ośrodek podstawowej dzielności konsumenta
  7. Brak głównego ośrodka podstawowej działalności w Polsce
  8. Badanie miejsca zamieszkania dłużnika
  9. Podsumowanie

Upadłość konsumencka dłużnika przebywającego za granicą

Jeżeli chcesz szybko dowiedzieć się, czy można ogłosić upadłość konsumencką przebywając za granicą zachęcam do odsłuchania na YouTube mojego niespełna minutowego nagrania. W kilku zdaniach wyjaśniam jakie warunki należy spełnić, aby móc ogłosić upadłość w Polsce mieszkając w innym kraju – link poniżej:

 

Ośrodek podstawowej działalności

Warunkiem ogłoszenia upadłości konsumenckiej jest posiadanie w Polsce ośrodka podstawowej działalność, czyli tzw. COMI (centre of main interest).

Najprościej rzecz ujmując chodzi o miejsce zamieszkania, które musi znajdować się na terenie kraju.

Miejsce zamieszkania Dłużnika

Do tego, aby dana miejscowość została uznana za „miejsce zamieszkania” muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

  • trzeba faktyczne w niej przebywanie

oraz

  • posiadać zamiar stałego w niej pobytu.

Zamiar stałego pobytu

Zamiar stałego pobyty w danej miejscowości może wyrażać się poprzez zogniskowanie w niej swoich interesów życiowych (więc ekonomicznych, majątkowych, rodzinnych).

Co istotne o „miejscu zamieszkania” nie przesądza wyłącznie samo zatrudnienie w danej miejscowości (więź ekonomiczna).

W praktyce „zamiar stałego pobytu” najczęściej ustala się poprzez badanie więzi emocjonalnych (rodzinnych) z daną miejscowością.

W związku z powyższym za jednoznaczny przejaw „zamiaru stałego pobytu” uznaję się najczęściej posiadane rodziny od danej miejscowości.

Faktyczne przebywanie

„Faktyczne przebywanie” w danej miejscowości nie jest rozumiane jedynie, jako pobyt wynikający z konieczności wykonywania pracy zarobkowej.

Dłużnik musi w niej jeszcze posiadać ośrodek swoich interesów osobistych i majątkowych.

W związku z powyższym nawet długotrwała przerwa w przebywaniu w danej miejscowości (np. związana ze studiami, służbą wojskową, pobytem w zakładzie karnym) nie pozbawia jej statusu „miejsca zamieszkania”.

Główny ośrodek podstawowej dzielności konsumenta

W przypadku upadłości konsumenckiej domniemywa się, że głównym ośrodkiem podstawowej działalności dłużnika jest miejsce jego zwykłego pobytu.

Przy czym jest to jedynie domniemanie. Tym samym istnieje możliwość jego obalenia poprzez wykazanie (udowodnienie), że „główny ośrodek podstawowej działalności” znajduje się w innym miejscu.

Brak głównego ośrodka podstawowej działalności w Polsce

Jeżeli dłużnik nie posiada w kraju „głównego ośrodka podstawowej działalności”, do ogłoszenia upadłości konsumenckiej musi wykazać, że posiada w Polsce:

  • „miejsce zwykłego pobytu”

lub

  • majątek.

Przepisy nie definiują pojęcia „miejsca zwykłego pobytu”. W praktyce rozumie się przez nie miejsce, w którym:

  • przebywa się z zamiarem dłuższego zamieszkiwania;
  • ogniskuje się przynajmniej większa cześć osobistych i ekonomicznych interesów.

Podsumowanie

Pobyt za granicą sam w sobie nie stanowi przeszkody w ogłoszeniu upadłości konsumenckiej.

Upadłość konsumencka dłużnika przebywającego za granicą jest możliwa jeżeli z Polską – poza długami – łączy go jeszcze przynajmniej jedna ze wskazanych wcześniej więzi.

Przykładowo można ogłosić upadłość konsumencką pracując w Norwegii, jeżeli w kraju przebywa żona z dziećmi.

Natomiast problemem będzie sytuacja, w której dłużnik przeprowadził się wraz z rodziną do Anglii, gdzie wraz z żoną pracuje, a dzieci chodzą do szkoły. W takim przypadku ogłoszenie upadłości konsumenckiej w Polsce będzie możliwe, o ile posiada w kraju majątek (np. nieruchomość).

Badanie miejsca zamieszkania dłużnika

Rozpoznając wniosek o upadłość konsumencką sąd nie przeprowadza żadnych czynności mających na celu ustalenie „głównego ośrodka podstawowej działalności” dłużnika.

Co do zasady sąd bazuje jedynie na informacjach wskazanych przez dłużnika we wniosku o ogłoszenie upadłości.

Niemniej w razie wątpliwości sąd upadłościowy może zobowiązać dłużnika do złożenia dodatkowych wyjaśnień lub dokumentów.

 

Jeżeli masz wątpliwości, czy w Twoim przypadku można ogłosić upadłość konsumencką w Polsce, zapraszam do kontaktu.

Chętnie rozwieję ewentualne wątpliwości.

Zadzwoń pod nr 601 153 747

 

Upadłość konsumencka dłużnika przebywającego za granicą

 

Dołącz do dyskusji na forum!

Zachęcam do zadawania pytań na forum o upadłości konsumenckiej. Przejdź do strony >>

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *