Uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, sąd może wydać jedynie postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego. Prowadzenie postępowania upadłościowego w trybie likwidacyjnym sprowadza się zaś do „spieniężenia” majątku upadłego i przekazania uzyskanych w ten sposób środków jego wierzycielom. W związku z powyższym, upadłość konsumencka zasadniczo wiąże się z utratą nieruchomości, nawet jeżeli służy ona zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych upadłego i jego rodziny. Niemniej nowa upadłość konsumencka daje upadłemu pewne szanse na zachowanie dachu nad głową.

Chodzi tu mianowicie o możliwość zawarcia układu miedzy upadłym a jego wierzycielami. W jego ramach ustalany jest sposób spłaty zobowiązań przez upadłego. W przypadku gdy upadły konsument ma tylko jednego wierzyciela w osobie banku, który udzielił kredytu na zakup mieszkania/domu, układ sprowadza się w zasadzie do renegocjacje warunków jego spłaty. Zawarty z bankiem układ może przewidywać np. obniżenie miesięcznej raty spłaty kredytu hipotecznego, wydłużenie okresu jego spłaty, czy umorzenie narosłych odsetek za opóźnienie. Sytuacja komplikuje się oczywiście w przypadku większej ilości wierzycieli, ponieważ trzeba znaleźć kompromisowe rozwiązanie satysfakcjonujące przynajmniej większość wierzycieli.

Do zawarcia układu niezbędnym jest odbycie zgromadzenia wierzycieli. Jest ona zwoływane przez sędziego-komisarza na wniosek upadłego konsumenta, jeżeli uprawdopodobni on, że w drodze układu zostaną osiągnięte cele postępowania upadłościowego. Na postanowienie o odmowie zwołania zgromadzenia wierzycieli przysługuje zażalenie.

Wniosek o zwołanie zgromadzenia wierzycieli może być złożony do czasu zakończenia likwidacji masy upadłości (tj. majątku upadłego). Spóźniony wniosek pozostawiany jest bez rozpoznania.

Należy tu zaznaczyć, że zwołanie zgromadzenia wierzycieli w celu zawarcia układu możliwe jest dopiero po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, zaś układ może zostać przyjęty wyłącznie za zgodą upadłego konsumenta.

Zwołując zgromadzenie wierzycieli sędzia-komisarz może wstrzymać likwidację majątku upadłego, w szczególności lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, w którym zamieszkuje upadły. Na postanowienie w przedmiocie wstrzymania likwidacji również przysługuje zażalenie.

Do zawarcia układu w upadłości konsumenckiej, do jego skutków, zmiany oraz uchylenia stosuje się odpowiednio – z drobnymi wyjątkami – przepisy o układzie w postępowaniu upadłościowym prowadzonym wobec przedsiębiorców.