Świadczenia emerytalno-rentowe dla wielu upadłych dłużników stanową jedyne źródło utrzymania. Ponieważ tego typu świadczenia ze swej natury nie są znaczne i zazwyczaj ledwie starczą na zaspokojenie podstawowych bieżących potrzeb, toteż każde potrącenie jest wyjątkowo dotkliwie odczuwane tak przez dłużnika, jak i jego rodzinę. Tym czasem jak pokazuje praktyka wielu syndyków ma poważne trudności z określeniem właściwej wysokości potrącenia, czego negatywne skutki odczuwają niestety upadli dłużnicy. Często bowiem dochodzi nawet do sytuacji, gdzie syndyk potrąca większe kwoty niż miało to miejsce w prowadzonym wcześniej postępowaniu egzekucyjnym.  

Przyczyny takiego stanu rzeczy należy upatrywać w nieznajomości przepisów oraz ich niewłaściwej interpretacji. Przepisy prawa upadłościowego nie określają bowiem wprost wysokości dopuszczalnego potrącenia na rzecz masy upadłości z otrzymywanej przez upadłego dłużnika renty lub emerytury. Dlatego też odpowiedzi na tytułowe pytanie należy szukać w przepisach ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rantach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Stosownie do treści przepisów art. 140 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy potrącenie co do zasady nie może przekroczyć 25% wypłacanego świadczenia. Przy zadłużeniu z tytułu odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, jak i zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym wysokość potrącenia wynosi już 50%. Natomiast w przypadku gdy do czynienia mamy ze zobowiązanymi alimentacyjnymi wysokość dopuszczalnego potracenia wzrasta do 60%.

Przykładowo, jeżeli upadły dłużnik otrzymuje emeryturę/rentę w kwocie 1200 zł, to syndyk do masy upadłości może potrącić jedynie 300 zł. W przypadku należności z tytułu pobytu w ww. placówkach wysokość potrącenia sięgnie 600 zł. Jeżeli mamy zaś do czynienia ze zobowiązaniami alimentacyjnymi, to kwota potrąceń wzrasta już do 720 zł. 

Niezależnie od powyższego, podobnie jak ma to miejsce przy wynagrodzeniu z tytułu umowy o pracę, ustawodawca wprowadził granicę, poniżej której nie można zejść – tzw. kwotę wolną od zajęcia. Mianowicie co do zasady upadłemu dłużnikowi syndyk musi pozostawić kwotę nie mniejszą niż 50% najniższej emerytury lub renty, w zależności od tego, które świadczenie pobiera upadły dłużnik (art. 141 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Z dniem 01 lipca 2017 r. kwota wolna od potrąceń została podwyższona. Więcej na ten temat TUTAJ

Potrącenie ze świadczeń emerytalno-rentowych powinno by dokonywane od kwoty brutto.

Zainteresowanych niniejszym tematem zapraszam na forum TUTAJ, gdzie kwestia wysokości potrąceń dokonywanych przez syndyka z rent i emerytur była już poruszana i omawiana. Z lektury opublikowanych nań postów można się dowiedzieć jakie kroki należy poczynić w przypadku gdy syndyk zabiera za dużo.

UAKTUALNIENIE TUTAJ